Nazwisko mężczyzny (pan) - HARCHUT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Harchut |
| To jest Jan Harchut. |
| Dopełniacz (kogo?) : Harchuta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Harchuta. |
| Celownik (komu?) : Harchutowi |
| Janowi Harchutowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Harchuta |
| Nikt tam nie widział Jana Harchuta. |
| Narzędnik (z kim?) : Harchutem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Harchutem. |
| Miejscownik (o kim?) : Harchucie |
| Nie rozmawiamy o Janie Harchucie. |
| Wołacz (o!): Harchucie |
| Mój drogi Janie Harchucie. |
Nazwisko kobiety (pani) - HARCHUTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Harchut |
| Autorką artykułu jest Ewa Harchut. |
| Dopełniacz (kogo?) : Harchut |
| Udałem się po poradę do Ewy Harchut. |
| Celownik (komu?) : Harchut |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Harchut. |
| Biernik (kogo?) : Harchut |
| Wszyscy lubią Ewę Harchut. |
| Narzędnik (z kim?) : Harchut |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Harchut. |
| Miejscownik (o kim?) : Harchut |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Harchut. |
| Wołacz (o!): Harchut |
| Mylisz się Ewo Harchut! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HARCHUTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Harchutowie, depr. Harchuty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Harchutowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Harchutów |
| Sprawa Ewy i Jana Harchutów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Harchutom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Harchutom. |
| Biernik (kogo?) : Harchutów |
| Ewę i Jana Harchutów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Harchutami |
| Z Ewą i Janem Harchutami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Harchutach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Harchutach. |
| Wołacz (o!): Harchutowie, depr. Harchuty |
| Ewo i Janie Harchutowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HARCHUTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Harchut |
| To są siostry Ewa i Magda Harchut. |
| Dopełniacz (kogo?) : Harchut |
| Przed domem Ewy i Magdy Harchut doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Harchut |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Harchut. |
| Biernik (kogo?) : Harchut |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Harchut. |
| Narzędnik (z kim?) : Harchut |
| Wywiad z Ewą i Magdą Harchut był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Harchut |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Harchut. |
| Wołacz (o!): Harchut |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Harchut! |
Zobacz podział na sylaby słowa HARCHUT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HARCHUT
Zobacz anagramy i słowa z liter - HARCHUT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025