Nazwisko mężczyzny (pan) - HANCZUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hanczur |
| To jest Jan Hanczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hanczura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Hanczura. |
| Celownik (komu?) : Hanczurowi |
| Janowi Hanczurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Hanczura |
| Nikt tam nie widział Jana Hanczura. |
| Narzędnik (z kim?) : Hanczurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Hanczurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Hanczurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Hanczurze. |
| Wołacz (o!): Hanczurze |
| Mój drogi Janie Hanczurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - HANCZURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hanczur |
| Autorką artykułu jest Ewa Hanczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hanczur |
| Udałem się po poradę do Ewy Hanczur. |
| Celownik (komu?) : Hanczur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Hanczur. |
| Biernik (kogo?) : Hanczur |
| Wszyscy lubią Ewę Hanczur. |
| Narzędnik (z kim?) : Hanczur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Hanczur. |
| Miejscownik (o kim?) : Hanczur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Hanczur. |
| Wołacz (o!): Hanczur |
| Mylisz się Ewo Hanczur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HANCZURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hanczurowie, depr. Hanczury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Hanczurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hanczurów |
| Sprawa Ewy i Jana Hanczurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Hanczurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Hanczurom. |
| Biernik (kogo?) : Hanczurów |
| Ewę i Jana Hanczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Hanczurami |
| Z Ewą i Janem Hanczurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Hanczurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Hanczurach. |
| Wołacz (o!): Hanczurowie, depr. Hanczury |
| Ewo i Janie Hanczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HANCZURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Hanczur |
| To są siostry Ewa i Magda Hanczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Hanczur |
| Przed domem Ewy i Magdy Hanczur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Hanczur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Hanczur. |
| Biernik (kogo?) : Hanczur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Hanczur. |
| Narzędnik (z kim?) : Hanczur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Hanczur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Hanczur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Hanczur. |
| Wołacz (o!): Hanczur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Hanczur! |
Zobacz podział na sylaby słowa HANCZUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HANCZUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - HANCZUR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025