Nazwisko mężczyzny (pan) - GLANIER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Glanier |
| To jest Jan Glanier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Glaniera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Glaniera. |
| Celownik (komu?) : Glanierowi |
| Janowi Glanierowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Glaniera |
| Nikt tam nie widział Jana Glaniera. |
| Narzędnik (z kim?) : Glanierem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Glanierem. |
| Miejscownik (o kim?) : Glanierze |
| Nie rozmawiamy o Janie Glanierze. |
| Wołacz (o!): Glanierze |
| Mój drogi Janie Glanierze. |
Nazwisko kobiety (pani) - GLANIERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Glanier |
| Autorką artykułu jest Ewa Glanier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Glanier |
| Udałem się po poradę do Ewy Glanier. |
| Celownik (komu?) : Glanier |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Glanier. |
| Biernik (kogo?) : Glanier |
| Wszyscy lubią Ewę Glanier. |
| Narzędnik (z kim?) : Glanier |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Glanier. |
| Miejscownik (o kim?) : Glanier |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Glanier. |
| Wołacz (o!): Glanier |
| Mylisz się Ewo Glanier! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GLANIERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Glanierowie, depr. Glaniery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Glanierowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Glanierów |
| Sprawa Ewy i Jana Glanierów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Glanierom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Glanierom. |
| Biernik (kogo?) : Glanierów |
| Ewę i Jana Glanierów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Glanierami |
| Z Ewą i Janem Glanierami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Glanierach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Glanierach. |
| Wołacz (o!): Glanierowie, depr. Glaniery |
| Ewo i Janie Glanierowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GLANIERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Glanier |
| To są siostry Ewa i Magda Glanier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Glanier |
| Przed domem Ewy i Magdy Glanier doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Glanier |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Glanier. |
| Biernik (kogo?) : Glanier |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Glanier. |
| Narzędnik (z kim?) : Glanier |
| Wywiad z Ewą i Magdą Glanier był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Glanier |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Glanier. |
| Wołacz (o!): Glanier |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Glanier! |
Zobacz podział na sylaby słowa GLANIER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
GLANIER
Zobacz anagramy i słowa z liter - GLANIER
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025