Nazwisko mężczyzny (pan) - DŻUMAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżuman |
| To jest Jan Dżuman. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżumana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dżumana. |
| Celownik (komu?) : Dżumanowi |
| Janowi Dżumanowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dżumana |
| Nikt tam nie widział Jana Dżumana. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżumanem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dżumanem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżumanie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dżumanie. |
| Wołacz (o!): Dżumanie |
| Mój drogi Janie Dżumanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DŻUMANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżuman |
| Autorką artykułu jest Ewa Dżuman. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżuman |
| Udałem się po poradę do Ewy Dżuman. |
| Celownik (komu?) : Dżuman |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dżuman. |
| Biernik (kogo?) : Dżuman |
| Wszyscy lubią Ewę Dżuman. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżuman |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dżuman. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżuman |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dżuman. |
| Wołacz (o!): Dżuman |
| Mylisz się Ewo Dżuman! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DŻUMANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżumanowie, depr. Dżumany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dżumanowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżumanów |
| Sprawa Ewy i Jana Dżumanów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dżumanom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dżumanom. |
| Biernik (kogo?) : Dżumanów |
| Ewę i Jana Dżumanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dżumanami |
| Z Ewą i Janem Dżumanami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżumanach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dżumanach. |
| Wołacz (o!): Dżumanowie, depr. Dżumany |
| Ewo i Janie Dżumanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DŻUMANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżuman |
| To są siostry Ewa i Magda Dżuman. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżuman |
| Przed domem Ewy i Magdy Dżuman doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dżuman |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dżuman. |
| Biernik (kogo?) : Dżuman |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dżuman. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżuman |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dżuman był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżuman |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dżuman. |
| Wołacz (o!): Dżuman |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dżuman! |
Zobacz podział na sylaby słowa DŻUMAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DŻUMAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DŻUMAN
Wybrane słowotemblakrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
temblakom, temblakami, temblakach, temblaka, temblakowi, temblakiem, temblaku, temblaki, temblaków, ,...
eOdmiany.pl ©2025