Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIAREN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziaren |
| To jest Jan Dziaren. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziarena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziarena. |
| Celownik (komu?) : Dziarenowi |
| Janowi Dziarenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziarena |
| Nikt tam nie widział Jana Dziarena. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziarenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziarenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziarenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziarenie. |
| Wołacz (o!): Dziarenie |
| Mój drogi Janie Dziarenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIARENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziaren |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziaren. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziaren |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziaren. |
| Celownik (komu?) : Dziaren |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziaren. |
| Biernik (kogo?) : Dziaren |
| Wszyscy lubią Ewę Dziaren. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziaren |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziaren. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziaren |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziaren. |
| Wołacz (o!): Dziaren |
| Mylisz się Ewo Dziaren! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIARENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziarenowie, depr. Dziareny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziarenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziarenów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziarenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziarenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziarenom. |
| Biernik (kogo?) : Dziarenów |
| Ewę i Jana Dziarenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziarenami |
| Z Ewą i Janem Dziarenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziarenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziarenach. |
| Wołacz (o!): Dziarenowie, depr. Dziareny |
| Ewo i Janie Dziarenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIARENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziaren |
| To są siostry Ewa i Magda Dziaren. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziaren |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziaren doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziaren |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziaren. |
| Biernik (kogo?) : Dziaren |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziaren. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziaren |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziaren był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziaren |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziaren. |
| Wołacz (o!): Dziaren |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziaren! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIAREN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIAREN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIAREN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025