Nazwisko mężczyzny (pan) - DYNIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynik |
| To jest Jan Dynik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dynika. |
| Celownik (komu?) : Dynikowi |
| Janowi Dynikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dynika |
| Nikt tam nie widział Jana Dynika. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dynikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dyniku. |
| Wołacz (o!): Dyniku |
| Mój drogi Janie Dyniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynik |
| Autorką artykułu jest Ewa Dynik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynik |
| Udałem się po poradę do Ewy Dynik. |
| Celownik (komu?) : Dynik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dynik. |
| Biernik (kogo?) : Dynik |
| Wszyscy lubią Ewę Dynik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dynik. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dynik. |
| Wołacz (o!): Dynik |
| Mylisz się Ewo Dynik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynikowie, Dynicy, depr. Dyniki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dynikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyników |
| Sprawa Ewy i Jana Dyników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dynikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dynikom. |
| Biernik (kogo?) : Dyników |
| Ewę i Jana Dyników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dynikami |
| Z Ewą i Janem Dynikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dynikach. |
| Wołacz (o!): Dynikowie, Dynicy, depr. Dyniki |
| Ewo i Janie Dynikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynik |
| To są siostry Ewa i Magda Dynik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynik |
| Przed domem Ewy i Magdy Dynik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dynik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dynik. |
| Biernik (kogo?) : Dynik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dynik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dynik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dynik. |
| Wołacz (o!): Dynik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dynik! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYNIK
Wybrane słowomonologrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
monologom, monologami, monologach, monologu, monologowi, monologiem, monologi, monologów, ,...
eOdmiany.pl ©2025