Nazwisko mężczyzny (pan) - DYDYNANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dydyna |
| To jest Jan Dydyna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dydyny |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dydyny. |
| Celownik (komu?) : Dydynie |
| Janowi Dydynie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dydynę |
| Nikt tam nie widział Jana Dydynę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dydyną |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dydyną. |
| Miejscownik (o kim?) : Dydynie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dydynie. |
| Wołacz (o!): Dydyno |
| Mój drogi Janie Dydyno. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYDYNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dydyna |
| Autorką artykułu jest Ewa Dydyna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dydyny |
| Udałem się po poradę do Ewy Dydyny. |
| Celownik (komu?) : Dydynie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dydynie. |
| Biernik (kogo?) : Dydynę |
| Wszyscy lubią Ewę Dydynę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dydyną |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dydyną. |
| Miejscownik (o kim?) : Dydynie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dydynie. |
| Wołacz (o!): Dydyno |
| Mylisz się Ewo Dydyno! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYDYNARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dydynowie, depr. Dydyny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dydynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dydynów |
| Sprawa Ewy i Jana Dydynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dydynom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dydynom. |
| Biernik (kogo?) : Dydynów |
| Ewę i Jana Dydynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dydynami |
| Z Ewą i Janem Dydynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dydynach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dydynach. |
| Wołacz (o!): Dydynowie, depr. Dydyny |
| Ewo i Janie Dydynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYDYNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dydyny |
| To są siostry Ewa i Magda Dydyny. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dydyn |
| Przed domem Ewy i Magdy Dydyn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dydynom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dydynom. |
| Biernik (kogo?) : Dydyny |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dydyny. |
| Narzędnik (z kim?) : Dydynami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dydynami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dydynach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dydynach. |
| Wołacz (o!): Dydyny |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dydyny! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYDYNA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYDYNA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYDYNA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025