Odmiana nazwiska - DUMIENIK
Odmiana przez przypadki nazwiska DUMIENIK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUMIENIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumienik |
| To jest Jan Dumienik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumienika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dumienika. |
| Celownik (komu?) : Dumienikowi |
| Janowi Dumienikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dumienika |
| Nikt tam nie widział Jana Dumienika. |
| Narzędnik (z kim?) : Dumienikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dumienikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumieniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dumieniku. |
| Wołacz (o!): Dumieniku |
| Mój drogi Janie Dumieniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUMIENIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumienik |
| Autorką artykułu jest Ewa Dumienik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumienik |
| Udałem się po poradę do Ewy Dumienik. |
| Celownik (komu?) : Dumienik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dumienik. |
| Biernik (kogo?) : Dumienik |
| Wszyscy lubią Ewę Dumienik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dumienik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dumienik. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumienik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dumienik. |
| Wołacz (o!): Dumienik |
| Mylisz się Ewo Dumienik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUMIENIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumienikowie, Dumienicy, depr. Dumieniki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dumienikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumieników |
| Sprawa Ewy i Jana Dumieników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dumienikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dumienikom. |
| Biernik (kogo?) : Dumieników |
| Ewę i Jana Dumieników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dumienikami |
| Z Ewą i Janem Dumienikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumienikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dumienikach. |
| Wołacz (o!): Dumienikowie, Dumienicy, depr. Dumieniki |
| Ewo i Janie Dumienikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUMIENIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumienik |
| To są siostry Ewa i Magda Dumienik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumienik |
| Przed domem Ewy i Magdy Dumienik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dumienik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dumienik. |
| Biernik (kogo?) : Dumienik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dumienik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dumienik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dumienik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumienik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dumienik. |
| Wołacz (o!): Dumienik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dumienik! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUMIENIK:
Dumienik, Dumienika, Dumienikowi, Dumienikiem, Dumieniku, Dumienikowie, Dumienicy, Dumieniki, Dumieników, Dumienikom, Dumienikami, Dumienikach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUMIENIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUMIENIK
Zobacz synonimy słowa DUMIENIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUMIENIK
Wybrane słowo