Odmiana nazwiska - DUK
Zobacz też odmianę slowa DUK
Odmiana przez przypadki nazwiska DUK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duk |
| To jest Jan Duk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duka. |
| Celownik (komu?) : Dukowi |
| Janowi Dukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duków |
| Nikt tam nie widział Jana Duków. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukami |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dukami. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukach |
| Nie rozmawiamy o Janie Dukach. |
| Wołacz (o!): Dukowie, Ducy |
| Mój drogi Janie Dukowie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duk |
| Autorką artykułu jest Ewa Duk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duk |
| Udałem się po poradę do Ewy Duk. |
| Celownik (komu?) : Duk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duk. |
| Biernik (kogo?) : Duk |
| Wszyscy lubią Ewę Duk. |
| Narzędnik (z kim?) : Duk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duk. |
| Miejscownik (o kim?) : Duk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duk. |
| Wołacz (o!): Duk |
| Mylisz się Ewo Duk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukowie, Ducy, depr. Duki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duków |
| Sprawa Ewy i Jana Duków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dukom. |
| Biernik (kogo?) : Duków |
| Ewę i Jana Duków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dukami |
| Z Ewą i Janem Dukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dukach. |
| Wołacz (o!): Dukowie, Ducy, depr. Duki |
| Ewo i Janie Dukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duk |
| To są siostry Ewa i Magda Duk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duk |
| Przed domem Ewy i Magdy Duk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duk. |
| Biernik (kogo?) : Duk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duk. |
| Narzędnik (z kim?) : Duk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duk. |
| Wołacz (o!): Duk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duk! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUK:
Duk, Duka, Dukowi, Duków, Dukami, Dukach, Dukowie, Ducy, Duki, Dukom,Zobacz nazwiska podobne do DUK:
DĄBROWSKA, DUDEK, DUDA, DOMAŃSKA, DZIEDZIC, DOBROWOLSKA, DOMAGAŁA, DĘBSKA, DROZD, DŁUGOSZ, DOBOSZ, HAJDUK, DUDZIŃSKA, DĄBEK, DRZEWIECKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUK
Wybrane słowo