Nazwisko mężczyzny (pan) - DUDZIN | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Dudzin | 
| To jest Jan Dudzin. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Dudzina | 
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dudzina. | 
| Celownik (komu?) : Dudzinowi | 
| Janowi Dudzinowi dostarczono dwie przesyłki. | 
| Biernik (kogo?) : Dudzina | 
| Nikt tam nie widział Jana Dudzina. | 
| Narzędnik (z kim?) : Dudzinem | 
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dudzinem. | 
| Miejscownik (o kim?) : Dudzinie | 
| Nie rozmawiamy o Janie Dudzinie. | 
| Wołacz (o!): Dudzinie | 
| Mój drogi Janie Dudzinie. | 
Nazwisko kobiety (pani) - DUDZINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.  | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Dudzin | 
| Autorką artykułu jest Ewa Dudzin. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Dudzin | 
| Udałem się po poradę do Ewy Dudzin. | 
| Celownik (komu?) : Dudzin | 
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dudzin. | 
| Biernik (kogo?) : Dudzin | 
| Wszyscy lubią Ewę Dudzin. | 
| Narzędnik (z kim?) : Dudzin | 
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dudzin. | 
| Miejscownik (o kim?) : Dudzin | 
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dudzin. | 
| Wołacz (o!): Dudzin | 
| Mylisz się Ewo Dudzin! | 
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUDZINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.  | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Dudzinowie, depr. Dudziny | 
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dudzinowie. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Dudzinów | 
| Sprawa Ewy i Jana Dudzinów nie była interesująca. | 
| Celownik (komu?) : Dudzinom | 
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dudzinom. | 
| Biernik (kogo?) : Dudzinów | 
| Ewę i Jana Dudzinów uhonorowano tytułem "Para Roku". | 
| Narzędnik (z kim?) : Dudzinami | 
| Z Ewą i Janem Dudzinami mamy wspólne zdjęcia. | 
| Miejscownik (o kim?) : Dudzinach | 
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dudzinach. | 
| Wołacz (o!): Dudzinowie, depr. Dudziny | 
| Ewo i Janie Dudzinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. | 
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUDZINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.  | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Dudzin | 
| To są siostry Ewa i Magda Dudzin. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Dudzin | 
| Przed domem Ewy i Magdy Dudzin doszło do wypadku. | 
| Celownik (komu?) : Dudzin | 
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dudzin. | 
| Biernik (kogo?) : Dudzin | 
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dudzin. | 
| Narzędnik (z kim?) : Dudzin | 
| Wywiad z Ewą i Magdą Dudzin był bardzo zaskakujący. | 
| Miejscownik (o kim?) : Dudzin | 
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dudzin. | 
| Wołacz (o!): Dudzin | 
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dudzin! | 
 Zobacz podział na sylaby słowa DUDZIN                        
 Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
                            DUDZIN                        
 Zobacz anagramy i słowa z liter - DUDZIN 
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025