Odmiana nazwiska - DEMARCZYK
Zobacz też odmianę slowa DEMARCZYK
Odmiana przez przypadki nazwiska DEMARCZYK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DEMARCZYK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demarczyk |
| To jest Jan Demarczyk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demarczyka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Demarczyka. |
| Celownik (komu?) : Demarczykowi |
| Janowi Demarczykowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Demarczyka |
| Nikt tam nie widział Jana Demarczyka. |
| Narzędnik (z kim?) : Demarczykiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Demarczykiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Demarczyku |
| Nie rozmawiamy o Janie Demarczyku. |
| Wołacz (o!): Demarczyku |
| Mój drogi Janie Demarczyku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEMARCZYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demarczyk |
| Autorką artykułu jest Ewa Demarczyk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demarczyk |
| Udałem się po poradę do Ewy Demarczyk. |
| Celownik (komu?) : Demarczyk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Demarczyk. |
| Biernik (kogo?) : Demarczyk |
| Wszyscy lubią Ewę Demarczyk. |
| Narzędnik (z kim?) : Demarczyk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Demarczyk. |
| Miejscownik (o kim?) : Demarczyk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Demarczyk. |
| Wołacz (o!): Demarczyk |
| Mylisz się Ewo Demarczyk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEMARCZYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demarczykowie, depr. Demarczyki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Demarczykowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demarczyków |
| Sprawa Ewy i Jana Demarczyków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Demarczykom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Demarczykom. |
| Biernik (kogo?) : Demarczyków |
| Ewę i Jana Demarczyków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Demarczykami |
| Z Ewą i Janem Demarczykami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Demarczykach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Demarczykach. |
| Wołacz (o!): Demarczykowie, depr. Demarczyki |
| Ewo i Janie Demarczykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEMARCZYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Demarczyk |
| To są siostry Ewa i Magda Demarczyk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Demarczyk |
| Przed domem Ewy i Magdy Demarczyk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Demarczyk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Demarczyk. |
| Biernik (kogo?) : Demarczyk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Demarczyk. |
| Narzędnik (z kim?) : Demarczyk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Demarczyk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Demarczyk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Demarczyk. |
| Wołacz (o!): Demarczyk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Demarczyk! |
Wszystkie odmiany nazwiska DEMARCZYK:
Demarczyk, Demarczyka, Demarczykowi, Demarczykiem, Demarczyku, Demarczykowie, Demarczyki, Demarczyków, Demarczykom, Demarczykami, Demarczykach,Zobacz nazwiska podobne do DEMARCZYK:
DEMARCZIK,
Zobacz podział na sylaby słowa DEMARCZYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DEMARCZYK
Zobacz synonimy słowa DEMARCZYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEMARCZYK
Wybrane słowo