Nazwisko mężczyzny (pan) - CzurkaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurka |
| To jest Jan Czurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czurki. |
| Celownik (komu?) : Czurce |
| Janowi Czurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Czurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Czurce. |
| Wołacz (o!): Czurko |
| Mój drogi Janie Czurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - Czurka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurka |
| Autorką artykułu jest Ewa Czurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurki |
| Udałem się po poradę do Ewy Czurki. |
| Celownik (komu?) : Czurce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czurce. |
| Biernik (kogo?) : Czurkę |
| Wszyscy lubią Ewę Czurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czurce. |
| Wołacz (o!): Czurko |
| Mylisz się Ewo Czurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CzurkaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurkowie, depr. Czurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurków |
| Sprawa Ewy i Jana Czurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czurkom. |
| Biernik (kogo?) : Czurków |
| Ewę i Jana Czurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czurkami |
| Z Ewą i Janem Czurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czurkach. |
| Wołacz (o!): Czurkowie, depr. Czurki |
| Ewo i Janie Czurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Czurka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurki |
| To są siostry Ewa i Magda Czurki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurek |
| Przed domem Ewy i Magdy Czurek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czurkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czurkom. |
| Biernik (kogo?) : Czurki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czurki. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czurkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czurkach. |
| Wołacz (o!): Czurki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czurki! |
Zobacz podział na sylaby słowa Czurka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Czurka
Zobacz anagramy i słowa z liter - Czurka
Wybrane słowocystersrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
cystersom, cystersami, cystersach, cystersa, cystersowi, cystersem, cystersie, cystersi, cystersy, cystersów, ,...
eOdmiany.pl ©2025