| Nazwisko mężczyzny (pan) - CURIEN | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Curien | 
| To jest Jan Curien. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Curiena | 
| Na spotkaniu zabrakło Jana Curiena. | 
| Celownik (komu?) : Curienowi | 
| Janowi Curienowi dostarczono dwie przesyłki. | 
| Biernik (kogo?) : Curiena | 
| Nikt tam nie widział Jana Curiena. | 
| Narzędnik (z kim?) : Curienem | 
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Curienem. | 
| Miejscownik (o kim?) : Curienie | 
| Nie rozmawiamy o Janie Curienie. | 
| Wołacz (o!): Curienie | 
| Mój drogi Janie Curienie. | 
| Nazwisko kobiety (pani) - CURIENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Curien | 
| Autorką artykułu jest Ewa Curien. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Curien | 
| Udałem się po poradę do Ewy Curien. | 
| Celownik (komu?) : Curien | 
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Curien. | 
| Biernik (kogo?) : Curien | 
| Wszyscy lubią Ewę Curien. | 
| Narzędnik (z kim?) : Curien | 
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Curien. | 
| Miejscownik (o kim?) : Curien | 
| Koleżanki plotkowały o Ewie Curien. | 
| Wołacz (o!): Curien | 
| Mylisz się Ewo Curien! | 
| Nazwisko małżeństwa (państwo) - CURIENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Curienowie, depr. Curieny | 
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Curienowie. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Curienów | 
| Sprawa Ewy i Jana Curienów nie była interesująca. | 
| Celownik (komu?) : Curienom | 
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Curienom. | 
| Biernik (kogo?) : Curienów | 
| Ewę i Jana Curienów uhonorowano tytułem "Para Roku". | 
| Narzędnik (z kim?) : Curienami | 
| Z Ewą i Janem Curienami mamy wspólne zdjęcia. | 
| Miejscownik (o kim?) : Curienach | 
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Curienach. | 
| Wołacz (o!): Curienowie, depr. Curieny | 
| Ewo i Janie Curienowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. | 
| Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CURIENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. | 
|---|
| Mianownik (kto?) : Curien | 
| To są siostry Ewa i Magda Curien. | 
| Dopełniacz (kogo?) : Curien | 
| Przed domem Ewy i Magdy Curien doszło do wypadku. | 
| Celownik (komu?) : Curien | 
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Curien. | 
| Biernik (kogo?) : Curien | 
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Curien. | 
| Narzędnik (z kim?) : Curien | 
| Wywiad z Ewą i Magdą Curien był bardzo zaskakujący. | 
| Miejscownik (o kim?) : Curien | 
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Curien. | 
| Wołacz (o!): Curien | 
| Dzień dobry Ewo i Magdo Curien! | 
 Zobacz podział na sylaby słowa CURIEN
 Zobacz podział na sylaby słowa CURIEN                        
 Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
                            CURIEN
 Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
                            CURIEN                        
 Zobacz anagramy i słowa z liter - CURIEN
 Zobacz anagramy i słowa z liter - CURIEN 
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025