Nazwisko mężczyzny (pan) - CUDO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudo |
| To jest Jan Cudo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Cudy. |
| Celownik (komu?) : Cudzie |
| Janowi Cudzie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Cudę |
| Nikt tam nie widział Jana Cudę. |
| Narzędnik (z kim?) : Cudą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cudą. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudzie |
| Nie rozmawiamy o Janie Cudzie. |
| Wołacz (o!): Cudo |
| Mój drogi Janie Cudo. |
Nazwisko kobiety (pani) - CUDONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudo |
| Autorką artykułu jest Ewa Cudo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudo |
| Udałem się po poradę do Ewy Cudo. |
| Celownik (komu?) : Cudo |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Cudo. |
| Biernik (kogo?) : Cudo |
| Wszyscy lubią Ewę Cudo. |
| Narzędnik (z kim?) : Cudo |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cudo. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudo |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Cudo. |
| Wołacz (o!): Cudo |
| Mylisz się Ewo Cudo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CUDORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Cudowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudów |
| Sprawa Ewy i Jana Cudów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Cudom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cudom. |
| Biernik (kogo?) : Cudów |
| Ewę i Jana Cudów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Cudą |
| Z Ewą i Janem Cudą mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudzie |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cudzie. |
| Wołacz (o!): Cudo |
| Ewo i Janie Cudo, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CUDONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudo |
| To są siostry Ewa i Magda Cudo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudo |
| Przed domem Ewy i Magdy Cudo doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Cudo |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cudo. |
| Biernik (kogo?) : Cudo |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cudo. |
| Narzędnik (z kim?) : Cudo |
| Wywiad z Ewą i Magdą Cudo był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudo |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cudo. |
| Wołacz (o!): Cudo |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Cudo! |
Zobacz podział na sylaby słowa CUDO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CUDO
Zobacz anagramy i słowa z liter - CUDO
Wybrane słowolulekrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025