Nazwisko mężczyzny (pan) - CUDNIANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudnia |
| To jest Jan Cudnia. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudni |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Cudni. |
| Celownik (komu?) : Cudni |
| Janowi Cudni dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Cudnię |
| Nikt tam nie widział Jana Cudnię. |
| Narzędnik (z kim?) : Cudnią |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cudnią. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudni |
| Nie rozmawiamy o Janie Cudni. |
| Wołacz (o!): Cudnio |
| Mój drogi Janie Cudnio. |
Nazwisko kobiety (pani) - CUDNIA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudnia |
| Autorką artykułu jest Ewa Cudnia. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudni |
| Udałem się po poradę do Ewy Cudni. |
| Celownik (komu?) : Cudni |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Cudni. |
| Biernik (kogo?) : Cudnię |
| Wszyscy lubią Ewę Cudnię. |
| Narzędnik (z kim?) : Cudnią |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cudnią. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudni |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Cudni. |
| Wołacz (o!): Cudnio |
| Mylisz się Ewo Cudnio! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CUDNIARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudniowie, depr. Cudnie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Cudniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudniów |
| Sprawa Ewy i Jana Cudniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Cudniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cudniom. |
| Biernik (kogo?) : Cudniów |
| Ewę i Jana Cudniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Cudniami |
| Z Ewą i Janem Cudniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cudniach. |
| Wołacz (o!): Cudniowie, depr. Cudnie |
| Ewo i Janie Cudniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CUDNIA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Cudnie |
| To są siostry Ewa i Magda Cudnie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Cudni, Cudń |
| Przed domem Ewy i Magdy Cudni doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Cudniom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cudniom. |
| Biernik (kogo?) : Cudnie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cudnie. |
| Narzędnik (z kim?) : Cudniami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Cudniami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Cudniach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cudniach. |
| Wołacz (o!): Cudnie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Cudnie! |
Zobacz podział na sylaby słowa CUDNIA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CUDNIA
Zobacz anagramy i słowa z liter - CUDNIA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025