Nazwisko mężczyzny (pan) - COURBET |
|---|
| Mianownik (kto?) : Courbet |
| To jest Jan Courbet. |
| Dopełniacz (kogo?) : Courbeta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Courbeta. |
| Celownik (komu?) : Courbetowi |
| Janowi Courbetowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Courbeta |
| Nikt tam nie widział Jana Courbeta. |
| Narzędnik (z kim?) : Courbetem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Courbetem. |
| Miejscownik (o kim?) : Courbecie |
| Nie rozmawiamy o Janie Courbecie. |
| Wołacz (o!): Courbecie |
| Mój drogi Janie Courbecie. |
Nazwisko kobiety (pani) - COURBETNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Courbet |
| Autorką artykułu jest Ewa Courbet. |
| Dopełniacz (kogo?) : Courbet |
| Udałem się po poradę do Ewy Courbet. |
| Celownik (komu?) : Courbet |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Courbet. |
| Biernik (kogo?) : Courbet |
| Wszyscy lubią Ewę Courbet. |
| Narzędnik (z kim?) : Courbet |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Courbet. |
| Miejscownik (o kim?) : Courbet |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Courbet. |
| Wołacz (o!): Courbet |
| Mylisz się Ewo Courbet! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - COURBETRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Courbetowie, depr. Courbety |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Courbetowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Courbetów |
| Sprawa Ewy i Jana Courbetów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Courbetom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Courbetom. |
| Biernik (kogo?) : Courbetów |
| Ewę i Jana Courbetów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Courbetami |
| Z Ewą i Janem Courbetami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Courbetach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Courbetach. |
| Wołacz (o!): Courbetowie, depr. Courbety |
| Ewo i Janie Courbetowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - COURBETNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Courbet |
| To są siostry Ewa i Magda Courbet. |
| Dopełniacz (kogo?) : Courbet |
| Przed domem Ewy i Magdy Courbet doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Courbet |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Courbet. |
| Biernik (kogo?) : Courbet |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Courbet. |
| Narzędnik (z kim?) : Courbet |
| Wywiad z Ewą i Magdą Courbet był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Courbet |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Courbet. |
| Wołacz (o!): Courbet |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Courbet! |
Zobacz podział na sylaby słowa COURBET
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
COURBET
Zobacz anagramy i słowa z liter - COURBET
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025