Nazwisko mężczyzny (pan) - CIURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurka |
| To jest Jan Ciurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ciurki. |
| Celownik (komu?) : Ciurce |
| Janowi Ciurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ciurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Ciurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ciurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Ciurce. |
| Wołacz (o!): Ciurko |
| Mój drogi Janie Ciurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CIURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurka |
| Autorką artykułu jest Ewa Ciurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurki |
| Udałem się po poradę do Ewy Ciurki. |
| Celownik (komu?) : Ciurce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ciurce. |
| Biernik (kogo?) : Ciurkę |
| Wszyscy lubią Ewę Ciurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ciurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ciurce. |
| Wołacz (o!): Ciurko |
| Mylisz się Ewo Ciurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CIURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurkowie, depr. Ciurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ciurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurków |
| Sprawa Ewy i Jana Ciurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ciurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ciurkom. |
| Biernik (kogo?) : Ciurków |
| Ewę i Jana Ciurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurkami |
| Z Ewą i Janem Ciurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ciurkach. |
| Wołacz (o!): Ciurkowie, depr. Ciurki |
| Ewo i Janie Ciurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CIURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ciurki |
| To są siostry Ewa i Magda Ciurki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ciurek |
| Przed domem Ewy i Magdy Ciurek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ciurkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ciurkom. |
| Biernik (kogo?) : Ciurki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ciurki. |
| Narzędnik (z kim?) : Ciurkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ciurkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ciurkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ciurkach. |
| Wołacz (o!): Ciurki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ciurki! |
Zobacz podział na sylaby słowa CIURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CIURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - CIURKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025