Nazwisko mężczyzny (pan) - CHURSANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chursa |
| To jest Jan Chursa. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chursy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Chursy. |
| Celownik (komu?) : Chursie |
| Janowi Chursie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Chursę |
| Nikt tam nie widział Jana Chursę. |
| Narzędnik (z kim?) : Chursą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Chursą. |
| Miejscownik (o kim?) : Chursie |
| Nie rozmawiamy o Janie Chursie. |
| Wołacz (o!): Churso |
| Mój drogi Janie Churso. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHURSA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chursa |
| Autorką artykułu jest Ewa Chursa. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chursy |
| Udałem się po poradę do Ewy Chursy. |
| Celownik (komu?) : Chursie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Chursie. |
| Biernik (kogo?) : Chursę |
| Wszyscy lubią Ewę Chursę. |
| Narzędnik (z kim?) : Chursą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Chursą. |
| Miejscownik (o kim?) : Chursie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Chursie. |
| Wołacz (o!): Churso |
| Mylisz się Ewo Churso! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHURSARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chursowie, depr. Chursy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Chursowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Chursów |
| Sprawa Ewy i Jana Chursów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Chursom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Chursom. |
| Biernik (kogo?) : Chursów |
| Ewę i Jana Chursów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Chursami |
| Z Ewą i Janem Chursami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Chursach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Chursach. |
| Wołacz (o!): Chursowie, depr. Chursy |
| Ewo i Janie Chursowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHURSA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Chursy |
| To są siostry Ewa i Magda Chursy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Churs |
| Przed domem Ewy i Magdy Churs doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Chursom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Chursom. |
| Biernik (kogo?) : Chursy |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Chursy. |
| Narzędnik (z kim?) : Chursami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Chursami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Chursach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Chursach. |
| Wołacz (o!): Chursy |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Chursy! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHURSA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CHURSA
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHURSA
Wybrane słowoosiaćczasownik dokonanyodmiany:
osiali, osialiby, osialibyście, osialibyśmy, osialiście, osialiśmy, osiał, osiała, osiałaby, osiałabym, osiałabyś, ,...
eOdmiany.pl ©2025