Nazwisko mężczyzny (pan) - CHARUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charun |
| To jest Jan Charun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Charuna. |
| Celownik (komu?) : Charunowi |
| Janowi Charunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Charuna |
| Nikt tam nie widział Jana Charuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Charunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Charunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Charunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Charunie. |
| Wołacz (o!): Charunie |
| Mój drogi Janie Charunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHARUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charun |
| Autorką artykułu jest Ewa Charun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charun |
| Udałem się po poradę do Ewy Charun. |
| Celownik (komu?) : Charun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Charun. |
| Biernik (kogo?) : Charun |
| Wszyscy lubią Ewę Charun. |
| Narzędnik (z kim?) : Charun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Charun. |
| Miejscownik (o kim?) : Charun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Charun. |
| Wołacz (o!): Charun |
| Mylisz się Ewo Charun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHARUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charunowie, depr. Charuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Charunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charunów |
| Sprawa Ewy i Jana Charunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Charunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Charunom. |
| Biernik (kogo?) : Charunów |
| Ewę i Jana Charunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Charunami |
| Z Ewą i Janem Charunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Charunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Charunach. |
| Wołacz (o!): Charunowie, depr. Charuny |
| Ewo i Janie Charunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHARUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charun |
| To są siostry Ewa i Magda Charun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charun |
| Przed domem Ewy i Magdy Charun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Charun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Charun. |
| Biernik (kogo?) : Charun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Charun. |
| Narzędnik (z kim?) : Charun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Charun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Charun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Charun. |
| Wołacz (o!): Charun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Charun! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHARUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CHARUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHARUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025