Nazwisko mężczyzny (pan) - CHARNIS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charnis |
| To jest Jan Charnis. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charnisa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Charnisa. |
| Celownik (komu?) : Charnisowi |
| Janowi Charnisowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Charnisa |
| Nikt tam nie widział Jana Charnisa. |
| Narzędnik (z kim?) : Charnisem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Charnisem. |
| Miejscownik (o kim?) : Charnisie |
| Nie rozmawiamy o Janie Charnisie. |
| Wołacz (o!): Charnisie |
| Mój drogi Janie Charnisie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHARNISNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charnis |
| Autorką artykułu jest Ewa Charnis. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charnis |
| Udałem się po poradę do Ewy Charnis. |
| Celownik (komu?) : Charnis |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Charnis. |
| Biernik (kogo?) : Charnis |
| Wszyscy lubią Ewę Charnis. |
| Narzędnik (z kim?) : Charnis |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Charnis. |
| Miejscownik (o kim?) : Charnis |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Charnis. |
| Wołacz (o!): Charnis |
| Mylisz się Ewo Charnis! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHARNISRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charnisowie, depr. Charnisy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Charnisowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charnisów |
| Sprawa Ewy i Jana Charnisów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Charnisom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Charnisom. |
| Biernik (kogo?) : Charnisów |
| Ewę i Jana Charnisów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Charnisami |
| Z Ewą i Janem Charnisami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Charnisach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Charnisach. |
| Wołacz (o!): Charnisowie, depr. Charnisy |
| Ewo i Janie Charnisowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHARNISNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charnis |
| To są siostry Ewa i Magda Charnis. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charnis |
| Przed domem Ewy i Magdy Charnis doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Charnis |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Charnis. |
| Biernik (kogo?) : Charnis |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Charnis. |
| Narzędnik (z kim?) : Charnis |
| Wywiad z Ewą i Magdą Charnis był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Charnis |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Charnis. |
| Wołacz (o!): Charnis |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Charnis! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHARNIS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CHARNIS
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHARNIS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025