Nazwisko mężczyzny (pan) - CARUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Caruk |
| To jest Jan Caruk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Caruka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Caruka. |
| Celownik (komu?) : Carukowi |
| Janowi Carukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Caruka |
| Nikt tam nie widział Jana Caruka. |
| Narzędnik (z kim?) : Carukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Carukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Caruku |
| Nie rozmawiamy o Janie Caruku. |
| Wołacz (o!): Caruku |
| Mój drogi Janie Caruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - CARUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Caruk |
| Autorką artykułu jest Ewa Caruk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Caruk |
| Udałem się po poradę do Ewy Caruk. |
| Celownik (komu?) : Caruk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Caruk. |
| Biernik (kogo?) : Caruk |
| Wszyscy lubią Ewę Caruk. |
| Narzędnik (z kim?) : Caruk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Caruk. |
| Miejscownik (o kim?) : Caruk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Caruk. |
| Wołacz (o!): Caruk |
| Mylisz się Ewo Caruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CARUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Carukowie, Carucy, depr. Caruki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Carukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Caruków |
| Sprawa Ewy i Jana Caruków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Carukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Carukom. |
| Biernik (kogo?) : Caruków |
| Ewę i Jana Caruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Carukami |
| Z Ewą i Janem Carukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Carukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Carukach. |
| Wołacz (o!): Carukowie, Carucy, depr. Caruki |
| Ewo i Janie Carukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CARUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Caruk |
| To są siostry Ewa i Magda Caruk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Caruk |
| Przed domem Ewy i Magdy Caruk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Caruk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Caruk. |
| Biernik (kogo?) : Caruk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Caruk. |
| Narzędnik (z kim?) : Caruk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Caruk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Caruk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Caruk. |
| Wołacz (o!): Caruk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Caruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa CARUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CARUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - CARUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025