Nazwisko mężczyzny (pan) - BURLIET |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burliet |
| To jest Jan Burliet. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burlieta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burlieta. |
| Celownik (komu?) : Burlietowi |
| Janowi Burlietowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burlieta |
| Nikt tam nie widział Jana Burlieta. |
| Narzędnik (z kim?) : Burlietem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burlietem. |
| Miejscownik (o kim?) : Burliecie |
| Nie rozmawiamy o Janie Burliecie. |
| Wołacz (o!): Burliecie |
| Mój drogi Janie Burliecie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURLIETNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burliet |
| Autorką artykułu jest Ewa Burliet. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burliet |
| Udałem się po poradę do Ewy Burliet. |
| Celownik (komu?) : Burliet |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burliet. |
| Biernik (kogo?) : Burliet |
| Wszyscy lubią Ewę Burliet. |
| Narzędnik (z kim?) : Burliet |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burliet. |
| Miejscownik (o kim?) : Burliet |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burliet. |
| Wołacz (o!): Burliet |
| Mylisz się Ewo Burliet! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURLIETRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burlietowie, depr. Burliety |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burlietowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burlietów |
| Sprawa Ewy i Jana Burlietów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burlietom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burlietom. |
| Biernik (kogo?) : Burlietów |
| Ewę i Jana Burlietów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burlietami |
| Z Ewą i Janem Burlietami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burlietach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burlietach. |
| Wołacz (o!): Burlietowie, depr. Burliety |
| Ewo i Janie Burlietowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURLIETNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burliet |
| To są siostry Ewa i Magda Burliet. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burliet |
| Przed domem Ewy i Magdy Burliet doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burliet |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burliet. |
| Biernik (kogo?) : Burliet |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burliet. |
| Narzędnik (z kim?) : Burliet |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burliet był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burliet |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burliet. |
| Wołacz (o!): Burliet |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burliet! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURLIET
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURLIET
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURLIET
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025