Odmiana nazwiska - BURCZYN
Odmiana przez przypadki nazwiska BURCZYN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURCZYN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burczyn |
| To jest Jan Burczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burczyna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burczyna. |
| Celownik (komu?) : Burczynowi |
| Janowi Burczynowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burczyna |
| Nikt tam nie widział Jana Burczyna. |
| Narzędnik (z kim?) : Burczynem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burczynem. |
| Miejscownik (o kim?) : Burczynie |
| Nie rozmawiamy o Janie Burczynie. |
| Wołacz (o!): Burczynie |
| Mój drogi Janie Burczynie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURCZYNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burczyn |
| Autorką artykułu jest Ewa Burczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burczyn |
| Udałem się po poradę do Ewy Burczyn. |
| Celownik (komu?) : Burczyn |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burczyn. |
| Biernik (kogo?) : Burczyn |
| Wszyscy lubią Ewę Burczyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Burczyn |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burczyn. |
| Miejscownik (o kim?) : Burczyn |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burczyn. |
| Wołacz (o!): Burczyn |
| Mylisz się Ewo Burczyn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURCZYNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burczynowie, depr. Burczyny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burczynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burczynów |
| Sprawa Ewy i Jana Burczynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burczynom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burczynom. |
| Biernik (kogo?) : Burczynów |
| Ewę i Jana Burczynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burczynami |
| Z Ewą i Janem Burczynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burczynach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burczynach. |
| Wołacz (o!): Burczynowie, depr. Burczyny |
| Ewo i Janie Burczynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURCZYNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burczyn |
| To są siostry Ewa i Magda Burczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burczyn |
| Przed domem Ewy i Magdy Burczyn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burczyn |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burczyn. |
| Biernik (kogo?) : Burczyn |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burczyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Burczyn |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burczyn był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burczyn |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burczyn. |
| Wołacz (o!): Burczyn |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burczyn! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURCZYN:
Burczyn, Burczyna, Burczynowi, Burczynem, Burczynie, Burczynowie, Burczyny, Burczynów, Burczynom, Burczynami, Burczynach,Zobacz nazwiska podobne do BURCZYN:
BURCZYK, BURCZYŃSKA, BURCZAK, BURCZY, BURCZANIUK, BURCZ, BURCZYC, BURCZEK, BURCZIK, BURCZYKOWSKA, BURCZYCKA, BURCZA, BURCZENIK, BURCZEWICZ, BURCZINSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa BURCZYN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURCZYN
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURCZYN
Wybrane słowotrotuarrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
trotuarze, trotuary, trotuaru, trotuarów, trotuarom, trotuarem, trotuarami, trotuarach, ,...