Nazwisko mężczyzny (pan) - BRUNORI |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunori |
| To jest Jan Brunori. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunoriego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brunoriego. |
| Celownik (komu?) : Brunoriemu |
| Janowi Brunoriemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brunoriego |
| Nikt tam nie widział Jana Brunoriego. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunorim |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brunorim. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunorim |
| Nie rozmawiamy o Janie Brunorim. |
| Wołacz (o!): Brunori |
| Mój drogi Janie Brunori. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRUNORINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunori |
| Autorką artykułu jest Ewa Brunori. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunori |
| Udałem się po poradę do Ewy Brunori. |
| Celownik (komu?) : Brunori |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brunori. |
| Biernik (kogo?) : Brunori |
| Wszyscy lubią Ewę Brunori. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunori |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brunori. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunori |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brunori. |
| Wołacz (o!): Brunori |
| Mylisz się Ewo Brunori! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRUNORIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunori, Brunoriowie, depr. Brunorie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brunori. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunorich |
| Sprawa Ewy i Jana Brunorich nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brunorim |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brunorim. |
| Biernik (kogo?) : Brunorich |
| Ewę i Jana Brunorich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brunorimi |
| Z Ewą i Janem Brunorimi mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunorich |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brunorich. |
| Wołacz (o!): Brunori, Brunoriowie, depr. Brunorie |
| Ewo i Janie Brunori, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRUNORINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunori |
| To są siostry Ewa i Magda Brunori. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunori |
| Przed domem Ewy i Magdy Brunori doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brunori |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brunori. |
| Biernik (kogo?) : Brunori |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brunori. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunori |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brunori był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunori |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brunori. |
| Wołacz (o!): Brunori |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brunori! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRUNORI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRUNORI
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRUNORI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025