Odmiana imienia - Barbara
Zobacz też odmianę slowa BARBARA
Zobacz też odmianę nazwiska BARBARA
Zobacz też odmianę miejscowosci BARBARA
Odmiana przez przypadki imienia Barbara:
| liczba pojedyncza | |
Mianownik (kto?) | |
| To jest Barbara. Barbara lubi długie spacery. | |
Dopełniacz (kogo?) | |
| Idę w odwiedziny do Barbary. Urodziny Barbary były huczne. |
|
Celownik (komu?) | |
| Przyglądam się Barbarze. Barbarze nie podobają się nowe buty. |
|
Biernik (kogo?) | |
| Do tego zadania wybrano Barbarę. Rozpoznałem Barbarę na zdjęciach. |
|
Narzędnik (z kim? kim?) | |
| W naszej szkole Barbarą nazywają każdą mądrą osobę. Idę z Barbarą do kina. |
|
Miejscownik (o kim?) | |
| Wciąż myślę o Barbarze. Przy Barbarze czuję się bezpiecznie. |
|
Wołacz | |
| Wysłuchaj mnie Barbaro! Barbaro, wynieś śmieci! |
|
| liczba mnoga | ||||
Mianownik (kto?) | ||||
| To są Barbary. Barbary mają świetne charaktery. | ||||
Dopełniacz (kogo?) | ||||
| Na spotkaniu zabrakło dwóch Barbar. Historia zna wiele bohaterskich Barbar. | ||||
Celownik (komu?) | ||||
| Wszystkim Barbarom zaśpiewano "Sto lat". Tylko Barbarom udało się zdobyć taką wiedzę. | ||||
Biernik (kogo?) | ||||
| O kradzież obwiniono nieobecne Barbary. Odwiedziłam wczoraj dwie Barbary. | ||||
Narzędnik (z kim?) | ||||
| Z Barbarami jest najlepsza zabawa. Na wycieczce byliśmy razem z Barbarami. | ||||
Miejscownik (o kim?) | ||||
| O Barbarach krążą legendy. Na Barbarach można zawsze polegać. | ||||
Wołacz | ||||
| Przepraszam was, moje drogie Barbary! Barbary, przywołuję was do porządku! | ||||
Wszystkie odmiany imienia Barbara:
Barbara, Barbary, Barbarze, Barbarę, Barbarą, Barbarze, Barbaro, Barbary, Barbar, Barbarom, Barbary, Barbarami, Barbarach, Barbary,
Zobacz podział na sylaby słowa Barbara
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Barbara
Zobacz anagramy i słowa z liter - Barbara
Wybrane słowokadrrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy