Odmiana nazwiska - Dziuń
Zobacz też odmianę slowa DZIUŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska dziuń:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - dziuń |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuń |
| To jest Jan Dziuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziunia. |
| Celownik (komu?) : Dziuniowi |
| Janowi Dziuniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziunia |
| Nikt tam nie widział Jana Dziunia. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziuniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziuniu. |
| Wołacz (o!): Dziuniu |
| Mój drogi Janie Dziuniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - dziuńNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuń |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuń |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziuń. |
| Celownik (komu?) : Dziuń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziuń. |
| Biernik (kogo?) : Dziuń |
| Wszyscy lubią Ewę Dziuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziuń. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziuń. |
| Wołacz (o!): Dziuń |
| Mylisz się Ewo Dziuń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dziuńRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuniowie, depr. Dziunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziuniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuniów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziuniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziuniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziuniom. |
| Biernik (kogo?) : Dziuniów |
| Ewę i Jana Dziuniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuniami |
| Z Ewą i Janem Dziuniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziuniach. |
| Wołacz (o!): Dziuniowie, depr. Dziunie |
| Ewo i Janie Dziuniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dziuńNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuń |
| To są siostry Ewa i Magda Dziuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuń |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziuń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziuń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziuń. |
| Biernik (kogo?) : Dziuń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziuń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziuń. |
| Wołacz (o!): Dziuń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziuń! |
Wszystkie odmiany nazwiska dziuń:
Dziuń, Dziunia, Dziuniowi, Dziuniem, Dziuniu, Dziuniowie, Dziunie, Dziuniów, Dziuniom, Dziuniami, Dziuniach,Zobacz nazwiska podobne do dziuń:
DZIUBA, DZIURA, DZIUBEK, DZIUBIŃSKA, DZIUK, DZIUBAK, DZIURZYŃSKA, DZIUBAN, DZIUDA, DZIURDZIA, DZIURLA, DZIUGIEŁ, DZIUBAŁTOWSKA, DZIURKOWSKA, DZIURDA,
Zobacz podział na sylaby słowa dziuń
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dziuń
Zobacz anagramy i słowa z liter - dziuń
Wybrane słowokuzynekrzeczownikrodzaj:
męski osobowy