Odmiana nazwiska - URA
Odmiana przez przypadki nazwiska URA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - URANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ura |
| To jest Jan Ura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ury. |
| Celownik (komu?) : Urze |
| Janowi Urze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Urę |
| Nikt tam nie widział Jana Urę. |
| Narzędnik (z kim?) : Urą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Urą. |
| Miejscownik (o kim?) : Urze |
| Nie rozmawiamy o Janie Urze. |
| Wołacz (o!): Uro |
| Mój drogi Janie Uro. |
Nazwisko kobiety (pani) - URA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ura |
| Autorką artykułu jest Ewa Ura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ury |
| Udałem się po poradę do Ewy Ury. |
| Celownik (komu?) : Urze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Urze. |
| Biernik (kogo?) : Urę |
| Wszyscy lubią Ewę Urę. |
| Narzędnik (z kim?) : Urą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Urą. |
| Miejscownik (o kim?) : Urze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Urze. |
| Wołacz (o!): Uro |
| Mylisz się Ewo Uro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - URARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Urowie, depr. Ury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Urowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Urów |
| Sprawa Ewy i Jana Urów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Urom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Urom. |
| Biernik (kogo?) : Urów |
| Ewę i Jana Urów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Urami |
| Z Ewą i Janem Urami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Urach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Urach. |
| Wołacz (o!): Urowie, depr. Ury |
| Ewo i Janie Urowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - URA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ury |
| To są siostry Ewa i Magda Ury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ur |
| Przed domem Ewy i Magdy Ur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Urom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Urom. |
| Biernik (kogo?) : Ury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ury. |
| Narzędnik (z kim?) : Urami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Urami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Urach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Urach. |
| Wołacz (o!): Ury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ury! |
Wszystkie odmiany nazwiska URA:
Ura, Ury, Urze, Urę, Urą, Uro, Urowie, Urów, Urom, Urami, Urach, Ur,Zobacz nazwiska podobne do URA:
URBAŃSKA, URBANIAK, URBAN, URBAŃCZYK, STACHURA, CHMURA, URBANEK, URBANOWICZ, FIGURA, DZIURA, BADURA, MITURA, URBANIK, ULATOWSKA, SZYMURA,
Zobacz podział na sylaby słowa URA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
URA
Zobacz anagramy i słowa z liter - URA
Wybrane słowootłucczasownik dokonanyodmiany:
otłucz, otłuczcie, otłuczcież, otłucze, otłuczecie, otłuczemy, otłuczeni, otłuczenia, otłuczeniach, otłuczeniami, otłuczeniem, ,...