Nazwisko mężczyzny (pan) - SZUBERT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szubert |
| To jest Jan Szubert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuberta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szuberta. |
| Celownik (komu?) : Szubertowi |
| Janowi Szubertowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szuberta |
| Nikt tam nie widział Jana Szuberta. |
| Narzędnik (z kim?) : Szubertem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szubertem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubercie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szubercie. |
| Wołacz (o!): Szubercie |
| Mój drogi Janie Szubercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZUBERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szubert |
| Autorką artykułu jest Ewa Szubert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szubert |
| Udałem się po poradę do Ewy Szubert. |
| Celownik (komu?) : Szubert |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szubert. |
| Biernik (kogo?) : Szubert |
| Wszyscy lubią Ewę Szubert. |
| Narzędnik (z kim?) : Szubert |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szubert. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubert |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szubert. |
| Wołacz (o!): Szubert |
| Mylisz się Ewo Szubert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZUBERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szubertowie, depr. Szuberty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szubertowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szubertów |
| Sprawa Ewy i Jana Szubertów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szubertom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szubertom. |
| Biernik (kogo?) : Szubertów |
| Ewę i Jana Szubertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szubertami |
| Z Ewą i Janem Szubertami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubertach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szubertach. |
| Wołacz (o!): Szubertowie, depr. Szuberty |
| Ewo i Janie Szubertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZUBERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szubert |
| To są siostry Ewa i Magda Szubert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szubert |
| Przed domem Ewy i Magdy Szubert doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szubert |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szubert. |
| Biernik (kogo?) : Szubert |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szubert. |
| Narzędnik (z kim?) : Szubert |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szubert był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubert |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szubert. |
| Wołacz (o!): Szubert |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szubert! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZUBERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZUBERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZUBERT
Wybrane słowodystychrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
dystychom, dystychami, dystychach, dystychu, dystychowi, dystychem, dystychy, dystychów, ,...
eOdmiany.pl ©2025