Nazwisko mężczyzny (pan) - MAŃCZUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mańczur |
| To jest Jan Mańczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mańczura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mańczura. |
| Celownik (komu?) : Mańczurowi |
| Janowi Mańczurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mańczura |
| Nikt tam nie widział Jana Mańczura. |
| Narzędnik (z kim?) : Mańczurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mańczurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mańczurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Mańczurze. |
| Wołacz (o!): Mańczurze |
| Mój drogi Janie Mańczurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - MAŃCZURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mańczur |
| Autorką artykułu jest Ewa Mańczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mańczur |
| Udałem się po poradę do Ewy Mańczur. |
| Celownik (komu?) : Mańczur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mańczur. |
| Biernik (kogo?) : Mańczur |
| Wszyscy lubią Ewę Mańczur. |
| Narzędnik (z kim?) : Mańczur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mańczur. |
| Miejscownik (o kim?) : Mańczur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mańczur. |
| Wołacz (o!): Mańczur |
| Mylisz się Ewo Mańczur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MAŃCZURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mańczurowie, depr. Mańczury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mańczurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mańczurów |
| Sprawa Ewy i Jana Mańczurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mańczurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mańczurom. |
| Biernik (kogo?) : Mańczurów |
| Ewę i Jana Mańczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mańczurami |
| Z Ewą i Janem Mańczurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mańczurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mańczurach. |
| Wołacz (o!): Mańczurowie, depr. Mańczury |
| Ewo i Janie Mańczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MAŃCZURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mańczur |
| To są siostry Ewa i Magda Mańczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mańczur |
| Przed domem Ewy i Magdy Mańczur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mańczur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mańczur. |
| Biernik (kogo?) : Mańczur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mańczur. |
| Narzędnik (z kim?) : Mańczur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mańczur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mańczur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mańczur. |
| Wołacz (o!): Mańczur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mańczur! |
Zobacz podział na sylaby słowa MAŃCZUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MAŃCZUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - MAŃCZUR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025