Nazwisko mężczyzny (pan) - KARGIER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kargier |
| To jest Jan Kargier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kargiera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kargiera. |
| Celownik (komu?) : Kargierowi |
| Janowi Kargierowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kargiera |
| Nikt tam nie widział Jana Kargiera. |
| Narzędnik (z kim?) : Kargierem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kargierem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kargierze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kargierze. |
| Wołacz (o!): Kargierze |
| Mój drogi Janie Kargierze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KARGIERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kargier |
| Autorką artykułu jest Ewa Kargier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kargier |
| Udałem się po poradę do Ewy Kargier. |
| Celownik (komu?) : Kargier |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kargier. |
| Biernik (kogo?) : Kargier |
| Wszyscy lubią Ewę Kargier. |
| Narzędnik (z kim?) : Kargier |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kargier. |
| Miejscownik (o kim?) : Kargier |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kargier. |
| Wołacz (o!): Kargier |
| Mylisz się Ewo Kargier! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KARGIERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kargierowie, depr. Kargiery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kargierowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kargierów |
| Sprawa Ewy i Jana Kargierów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kargierom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kargierom. |
| Biernik (kogo?) : Kargierów |
| Ewę i Jana Kargierów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kargierami |
| Z Ewą i Janem Kargierami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kargierach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kargierach. |
| Wołacz (o!): Kargierowie, depr. Kargiery |
| Ewo i Janie Kargierowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KARGIERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kargier |
| To są siostry Ewa i Magda Kargier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kargier |
| Przed domem Ewy i Magdy Kargier doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kargier |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kargier. |
| Biernik (kogo?) : Kargier |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kargier. |
| Narzędnik (z kim?) : Kargier |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kargier był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kargier |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kargier. |
| Wołacz (o!): Kargier |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kargier! |
Zobacz podział na sylaby słowa KARGIER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KARGIER
Zobacz anagramy i słowa z liter - KARGIER
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025