Nazwisko mężczyzny (pan) - DUNAJKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunajko |
| To jest Jan Dunajko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunajki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dunajki. |
| Celownik (komu?) : Dunajce |
| Janowi Dunajce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dunajkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dunajkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunajką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dunajką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunajce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dunajce. |
| Wołacz (o!): Dunajko |
| Mój drogi Janie Dunajko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUNAJKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunajko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dunajko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunajko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dunajko. |
| Celownik (komu?) : Dunajko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dunajko. |
| Biernik (kogo?) : Dunajko |
| Wszyscy lubią Ewę Dunajko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunajko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dunajko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunajko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dunajko. |
| Wołacz (o!): Dunajko |
| Mylisz się Ewo Dunajko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUNAJKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunajkowie, depr. Dunajki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dunajkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunajków |
| Sprawa Ewy i Jana Dunajków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dunajkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dunajkom. |
| Biernik (kogo?) : Dunajków |
| Ewę i Jana Dunajków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dunajkami |
| Z Ewą i Janem Dunajkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunajkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dunajkach. |
| Wołacz (o!): Dunajkowie, depr. Dunajki |
| Ewo i Janie Dunajkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUNAJKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunajko |
| To są siostry Ewa i Magda Dunajko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunajko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dunajko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dunajko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dunajko. |
| Biernik (kogo?) : Dunajko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dunajko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunajko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dunajko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunajko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dunajko. |
| Wołacz (o!): Dunajko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dunajko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUNAJKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUNAJKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUNAJKO
Wybrane słowowdziaćczasownik dokonanyodmiany:
wdzieliśmy, wdzieliście, wdzielibyśmy, wdzielibyście, wdzieliby, wdzieli, wdziejże, wdziejmyż, wdziejmy, wdzieję, wdziejesz, ,...
eOdmiany.pl ©2025