Nazwisko mężczyzny (pan) - DUHR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhr |
| To jest Jan Duhr. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhra |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duhra. |
| Celownik (komu?) : Duhrowi |
| Janowi Duhrowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duhra |
| Nikt tam nie widział Jana Duhra. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhrem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duhrem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhrze |
| Nie rozmawiamy o Janie Duhrze. |
| Wołacz (o!): Duhrze |
| Mój drogi Janie Duhrze. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUHRNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhr |
| Autorką artykułu jest Ewa Duhr. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhr |
| Udałem się po poradę do Ewy Duhr. |
| Celownik (komu?) : Duhr |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duhr. |
| Biernik (kogo?) : Duhr |
| Wszyscy lubią Ewę Duhr. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhr |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duhr. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhr |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duhr. |
| Wołacz (o!): Duhr |
| Mylisz się Ewo Duhr! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUHRRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhrowie, depr. Duhry |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duhrowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhrów |
| Sprawa Ewy i Jana Duhrów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duhrom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duhrom. |
| Biernik (kogo?) : Duhrów |
| Ewę i Jana Duhrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duhrami |
| Z Ewą i Janem Duhrami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhrach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duhrach. |
| Wołacz (o!): Duhrowie, depr. Duhry |
| Ewo i Janie Duhrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUHRNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhr |
| To są siostry Ewa i Magda Duhr. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhr |
| Przed domem Ewy i Magdy Duhr doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duhr |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duhr. |
| Biernik (kogo?) : Duhr |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duhr. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhr |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duhr był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhr |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duhr. |
| Wołacz (o!): Duhr |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duhr! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUHR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUHR
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUHR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025