Nazwisko mężczyzny (pan) - CZUREK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurek |
| To jest Jan Czurek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czurka. |
| Celownik (komu?) : Czurkowi |
| Janowi Czurkowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czurka |
| Nikt tam nie widział Jana Czurka. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurkiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czurkiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurku |
| Nie rozmawiamy o Janie Czurku. |
| Wołacz (o!): Czurku |
| Mój drogi Janie Czurku. |
Nazwisko kobiety (pani) - CZUREKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurek |
| Autorką artykułu jest Ewa Czurek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurek |
| Udałem się po poradę do Ewy Czurek. |
| Celownik (komu?) : Czurek |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czurek. |
| Biernik (kogo?) : Czurek |
| Wszyscy lubią Ewę Czurek. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurek |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czurek. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurek |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czurek. |
| Wołacz (o!): Czurek |
| Mylisz się Ewo Czurek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CZUREKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurkowie, Czurcy, depr. Czurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurków |
| Sprawa Ewy i Jana Czurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czurkom. |
| Biernik (kogo?) : Czurków |
| Ewę i Jana Czurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czurkami |
| Z Ewą i Janem Czurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czurkach. |
| Wołacz (o!): Czurkowie, Czurcy, depr. Czurki |
| Ewo i Janie Czurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CZUREKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czurek |
| To są siostry Ewa i Magda Czurek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czurek |
| Przed domem Ewy i Magdy Czurek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czurek |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czurek. |
| Biernik (kogo?) : Czurek |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czurek. |
| Narzędnik (z kim?) : Czurek |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czurek był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czurek |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czurek. |
| Wołacz (o!): Czurek |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czurek! |
Zobacz podział na sylaby słowa CZUREK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
CZUREK
Zobacz anagramy i słowa z liter - CZUREK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025